Kees van der Staaij (SGP) heeft geen probleem met godslastering

Posted by in Prive on 16th mei 2010 | 1 comment

Ome Kees van der Staaij heeft voor de aankomende 2e kamer verziekingen verkiezingen van 9 juni 2010 het roer overgenomen op de SGP ark van de partijdinosaurus -mastodont Bas van der Vlies. Omdat zelfs Anne Frank nog op Bas van der Vlies heeft gestemd (vrouwen horen achter het aanrecht of bij gebrek daaraan achter de boekenkast, u weet) en dus niemand de “jonge” Kees van der Staaij kent heeft de SGP in haar omnipotente wijsheid besloten dat er het een en ander aan Kees gejackdevriest gespindoktert moet worden. Dus is er een boekje verschenen over Kees waaruit moet blijken dat hij een enorme toffe peer is en precies zo denkt als jij. En omdat Ruben weer veilig is moeten de aasgieren ANP overtiepers hournalisten weer iets doen om hun pagina’s te vullen. In een interview met Nu.nl komt bijvoorbeeld de volgende zin voor:

In dat vraaggesprek komt naar voren dat Van der Staaij ontzettend nauwgezet werkt, zich veel vasthoudt aan planningen en volgens vrienden ”onverwoestbaar positief” is.

Hij is zowat volmaakt dus. Nou, ik begin echt erover te denken om op hem te stemmen.
In jubelstemming vervolgt het verhaal:

De woorden ‘always look on the bright side of life’ zijn hem op het lijf geschreven. Maar dat optimisme kan hij alleen opbrengen door een negatief mensbeeld te hebben.

Even terug, wie begon ook al weer met “always look on the bright side of life“? Ik moet meteen denken aan de volgende jijbuisfilm:

Waren de vrienden van Monthy Python niet een beetje godslasterlijk bezig toen ze ene Brian volgden die stomtoevallig het leven van Jezus Christus leidde? Maar die tegen mensen die hem volgden zei dat ze zelf moesten denken? Laat staan dat ze Brian aan een kruis spijkerden en lieten zingen en fluiten met andere veroordeelden? Van de wikipage:

The film contains themes of religious satire which were controversial at the time of its release, drawing accusations of blasphemy and protests from some religious groups. Thirty-nine local authorities in the UK either imposed an outright ban, or imposed an X (18 years) certificate (effectively preventing the film from being shown as the distributors said the film could not be shown unless it was unedited and carried the original AA (14) certificate). Certain countries banned its showing, with a few of these bans lasting decades. The film makers actually used such notoriety to benefit their marketing campaign with a posters stating “So funny it was banned in Norway!”.

Gelukkig dat Kees van der Staaij daar dus makkelijker in staat. Van hem mag het allemaal!

Weg met de ChristenUnie betutteling! Stempt SGP! Stempt voor vrije godslastering!